* Fauna

Desman

De Pyreneeën is een waar walhalla voor fauna. Het nationaal park herbergt een rijke, gevarieerde en specifieke fauna. De dierenwereld in de Pyreneeën is zelfs zo gevarieerd dat bijna de helft van alle diersoorten in heel Europa hier voorkomen. De verscheidenheid aan omgevingen en ecologische omstandigheden heeft het mogelijk gemaakt om een uitzonderlijke diversiteit aan fauna te behouden. Dit natuurlijke erfgoed is belangrijk in Frankrijk en Europa. Met veel gewervelde soorten die op nationaal niveau worden beschermd.
De Pyreneese fauna zijn allen aangepast aan de zware voorwaarden die het hooggebergte stelt. Gure, harde winden, ijskoude temperaturen en voedselschaarste komen allemaal voor. Zo zorgen de bruine beer en het everzwijn voor een goede vetlaag voordat de winter begint. De marmot houdt een winterslaap en vele zoogdieren in de Pyreneeën beschikken over extra bloedlichaampjes en grotere longen.

Een greep uit de soorten die hier hun habitat hebben.
Wat vogels betreft: sneeuwvink, rotskruiper, auerhoen, uil, havik. In het hooggebergte zweven de grote roofvogels zoals de aasgier, vale gier, lammergier of de steenarend.
In en rond het water leven o.a. de Pyreneese beeksalamander, regenboogforel, zalm, de otter en de Pyreneese desman (een mol die in het water leeft en niet onder de grond, zie foto boven artikel). Vele soorten hagedissen, libellen, kevers, vlinders en sprinkhanen zullen je niet ontgaan.
In de beboste gebieden leven o.a. ree, wild zwijn, vos, das, hermelijn, wilde kat, wild zwijn en kleinere zoogdieren. Hoger in de bergen bereikt men het leefgebied van de gemzen, wolven, steenbokken en marmotten.
Een 40-tal diersoorten zijn endemisch, wat betekent dat hier nog maar enkele van voor komen, zoals de Isard (Pyreneese gems). De Pyreneese Desman is alleen te vinden in bepaalde rivieren en noordelijke hellingen van de keten. De Pyreneese euprocte (pyreneeënbeeksalamander), een endemische neef van de salamander, leeft ook in rivieren en meren op grote hoogte. Tot de andere bijzonderheden van de Pyreneese fauna behoren de blinde insecten van de grotten van Ariège.

Enkele bijzondere dieren uitgelicht:

DE PYRENEESE BRUINE BEER

Fauna Pyreneese Bruine BeerIn Frankrijk kwam de bruine beer tot in de middeleeuwen veel voor op de vlakten en in de bergen. Er werd op hem gejaagd totdat hij in 1937 uit de Alpen verdween. De populatie van de Pyreneeën, het laatste bastion van de bruine beer, nam in de 20e eeuw sterk af: van 70 exemplaren in 1954 bleven er eind jaren negentig een half dozijn beren over. De vrijlating van 3 Sloveense beren in 1996 en vervolgens vijf anderen in 2006 (de vrouwtjes Hvala, Pauloma, Franska en Sarousse, en mannetje Balou in het gebied geplaatst. Pauloma viel onfortuinlijk nog datzelfde jaar in een diep ravijn en overleed. Franska overleefde in 2007 een aanrijding niet) maakten het mogelijk om de Pyrenese bevolking te versterken. In 2020 waren er weer 57, waarvan 12 kleintjes.
Zelfs als de soort overal ter wereld nog aanwezig is, is de Pyreneese populatie origineel door zijn genetische (korte, ronde oren en onzichtbare staart + kleinste soort van de Europese beren) kenmerken, en door zijn gedrag.

DE GENETKAT

De gevlekte genetkat is een gracieus bewegend roofdier, iets groter dan de boom- of steenmarter, en is lid van de Civetkatachtigen.
Genetkatten werden vroeger als uitstekende huis- en jachtdieren (tegen ratten en muizen) gehouden. Fauna GenetkatDe soort is waarschijnlijk 1000-1500 jaar geleden door mensen uit Noordwest-Afrika naar Zuidwest-Europa gebracht, en mogelijk in de Middeleeuwen als huisdier in Frankrijk geïntroduceerd, waar de soort thans beschermd is.
De in de nacht actieve genetkat jaagt op kleine zoogdieren (vooral knaagdieren), vogels, amfibieën & reptielen en ongewervelden (kreeftachtigen, spinnen en insecten) met in de zomer aangevuld met plantaardig voedsel .
De genetkat breidt zich momenteel verder oostwaarts (de Rhône vormt een barrière) via rivier-corridors in Zuid-Frankrijk uit, mogelijk ook noordwaarts in verband met klimaatverandering.

DE IBERISCHE STEENBOK

De Iberische steenbok is kleiner van formaat dan de alpiene steenbok en is een gedrongen dier, op stevige poten met hoeven die ongelooflijk aan de rots vastzitten. De vacht is afhankelijk van de seizoenen in dikte en kleur variabel en wordt in de zomer lichter en korter. Zijn legendarische hoorns geven hem een karakteristiek silhouet. Ze zijn bescheiden van formaat bij vrouwtjes, maar kunnen bij volwassen mannetjes 90 cm bereiken. Hun vorm is zeer variabel, meestal gedraaid in een lier, waardoor ze zich onderscheiden van de Alpensteenbok.
Fauna Iberische steenbokRots is de belangrijkste habitat van de steenbok, die houdt van steile omgevingen met talloze kliffen en richels, eerder op het zuiden gericht en snel sneeuwvrij gemaakt in de buurt van gazons. Hij past zich heel goed aan aan zeer verschillende hoogtes en klimaten. Hij geeft de voorkeur aan open gebieden en bezoekt zelden het bos.
De Iberische steenbok komt voor aan beide zijden van de Pyreneeën. Overvloedig aanwezig in Spanje, maar niet aan de Franse zijde. De laatste steenbok die aan de Franse kant aanwezig was, verdween in 1910 in de Cauterets-vallei. In 2014 zijn 131 steenbokken uit de Sierra de Guadarrama, nabij Madrid, opnieuw geïntroduceerd in het Nationale Park van de Pyreneeën. De populatie steenbokken wordt geschat op 200 in 2019, na talrijke geboorten.
In Spanje wordt er op de Iberische steenbok gejaagd, en is in Frankrijk beschermd.

Fauna in de Pyreneeën
Artikelnaam
Fauna in de Pyreneeën
Samenvatting
De Pyreneeën is een waar walhalla voor fauna. Het nationaal park is de habitat voor een rijke, gevarieerde en specifieke fauna.
Auteur
Publisher
Villa Ariège
Publisher Logo

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *